Sprawozdanie z 34. Europejskiego Sympozjum Obserwacji Zakryć (ESOP 34), Hanower, 28-30.08.2015 r.


    Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii
    Oddział w Łodzi

Kolejne, 34. Sympozjum Obserwacji Zakryć odbyło się w Hanowerze (Niemcy) w dniach 28-30 sierpnia 2015 r.

Pierwszy dzień, 28 sierpnia (piątek) był poświęcony jedynie rejestracji uczestników i wspólnemu spotkaniu przy grillu na otwartej przestrzeni – ogrodzie przy kościele św. Pawła. Obrady zaplanowano także w tym miejscu – w sali konferencyjnej. Okazało się, że w sympozjum wzięli udział uczestnicy z Niemiec (większość ogółu), Czech, Holandii, W. Brytanii, i po jednym z Ukrainy, Hiszpanii, Francji i Polski (niżej podpisany). Ponadto dwaj uczestnicy – z Włoch i Turcji – łączyli się podczas obrad systemem transmisji on-line.

Dzień drugi – 29 sierpnia (sobota) rozpoczął się od przywitania uczestników przez prezydenta IOTA/ES – p. Hansa Bode. Następnie Stefan Jordan przedstawił referat na temat misji GAIA, poświęconej wysokosprawnej astrometrii gwiazd, dokładnością wielokrotnie przewyższającej dotychczasowe katalogi. Tematyka ta była kontynuowana w następnych referatach. I tak Dirk Priester omówił rolę zegarów atomowych w służbie czasu, zaś Mike Kretlow przedyskutował współczesne katalogi gwiazd oraz dokładność efemeryd zakryć gwiazd przez planetoidy. W drugiej części obrad tego dnia Eberhard Riedel zaprezentował  najnowszą wersję programu GRAZPREP, a Dietmar Buettner omówił tematykę dokładności profilu brzegu Księżyca. Następnie Marek Zawilski przedstawił wyniki obserwacji brzegowego zakrycia Aldebarana w dniu 21 kwietnia b.r. Zaprezentował też drugi referat na temat historycznych obserwacji zakryciowych w Niemczech od 9. do 19. wieku. Następnie Henk de Groth przedstawił wyniki obserwacji zakrycia przez asteroidę Chaliapin, a Carles Schnabel omówił wyniki pracy grupy obserwatorów w Sabadell k. Barcelony. Na koniec tego dnia obrad Eberhard Bredner przedstawił swój wyjazd na obserwację zakrycia planetoidalnego do Polski (!), a konkretnie do obserwatorium miejskiego w Kościanie (obserwacja jednak okazała się „negatywna”). Oliver Kloes dał z kolei przegląd zakryć gwiazd przez planetoidy „podwójne” w r.2016. Ten dzień obrad zakończyła wspólna kolacja, podczas której p. Bode podziękował uczestnikom za przyjazd i twórczy udział w obradach, a organizatorom lokalnym za wysiłek związany z przygotowaniem spotkania.

Trzeciego dnia obrad – w niedzielę 30 sierpnia sesję referatową otworzył Vaclav Priban prezentując swoją metodę obserwacji zjawisk w układzie księżyców Jowisza blisko brzegu planety – pomysł polegał na „elektronicznym” zasłanianiu dysku Jowisza tak, aby jego blask nie utrudniał fotometrii pobliskiego księżyca.

Alex Pratt dał przegląd własnych obserwacji podczas kampanii PHEMU w latach 2014-2015, wykazując niezwykłość niektórych zjawisk i niepełność danych efemerydalnych.

Bernd Gaehrken pokazał własne obserwacje zaćmień słabego księżyca jowiszowego Amaltea (nie z grupy księżyców galileuszowych).

Constantino Sigismondi w przekazie on-line wskazał następnie na znaczenie obserwacji przejścia Merkurego w r.2016 dla badania rozmiarów Słońca. Roman Kostenko zaprezentował z kolei plany wyjazdu na obserwację obrączkowego zaćmienia Słońca w Tanzanii w r.2016.

Problemom obserwacji zakryć gwiazd przez obiekty, znajdujące się na peryferiach Układu Słonecznego poświęcił swój wystąpienie Bruno Sicardy.

Wolfgang Beisker omówił stan prac nad konstrukcją nowoczesnej kamery CCD do obserwacji amatorskich. W kolejnej transmisji on-line Ali Kilcik powrócił do analiz zmian rozmiarów Słońca.

Obrady zakończył referat na nieco inny fascynujący temat – badań fal grawitacyjnych, który przedstawił Benjamin Knispel.

Na koniec na kolejne ESOP zaprosił Tim Haymes. Konferencja ta jest zaplanowana na koniec sierpnia 2016 r. w płd. Anglii.

W kolejnym dniu – 31 sierpnia (poniedziałek) uczestnicy ESOP zwiedzali miasto, a następnie wzięli udział w spotkaniu z burmistrzem Hanoweru w ratuszu. W dalszej kolejności odbyła się wycieczka do Państwowego Instytutu Techniczno-Fizycznego w Braunschweig, gdzie znajduje się centrum czasu atomowego.

Podsumowując, sympozjum pokazało dalszy dynamiczny postęp w rozwoju obserwacji zakryciowych, które wkraczają na nowe obszary i udoskonalają techniki, stwarzając ciekawe możliwości także dla amatorów.

M. Zawilski   


Więcej o ESOP


Przygotowanie - R.J.